بحران اقتصادی افغانستان به شکل بی‌ سابقه‌ ای ادامه دارد و میلیون‌ ها نفر تحت تأثیر فقر و گرسنگی قرار گرفته‌ اند. برنامه جهانی غذا (WFP) در سال جاری به چهار میلیون افغان کمک نقدی ارائه داده است که نیمی از آنها زنان هستند. با این حال، نیازها به مراتب بیشتر از این کمک‌ها است و بسیاری از مردم هنوز در شرایط بسیار سخت زندگی می‌کنند و برای بقا مبارزه می‌کنند.

طبق آخرین گزارش‌ها، ۱۲.۴ میلیون افغان با بحران شدید امنیت غذایی روبرو هستند و یکی از هر چهار نفر نمی‌داند غذای روز بعد خود را از کجا تهیه کند. منابع WFP بسیار محدود است؛ این سازمان تنها قادر است هر ماه به ۱.۲ میلیون نفر کمک کند، در حالی که ۱۱ میلیون نفر دیگر بدون هیچ کمکی باقی می‌مانند. برای پاسخگویی به این بحران، نیاز به ۶۱۷ میلیون دالر بودجه وجود دارد و اگر این نیازها به موقع برآورده نشود، افغانستان با یک فاجعه بزرگ بشری روبرو خواهد شد.

علاوه بر این، افغانستان از سیلاب‌ها، خشکسالی‌ها و زلزله‌های پی‌درپی آسیب دیده است که بخش‌های عمده‌ای از زمین‌های کشاورزی را نابود کرده و معیشت مردم را به خطر انداخته است. خانواده‌های بسیاری که از پاکستان به کشور بازگشته‌اند، با مشکلات فراوانی در بازسازی زندگی خود روبرو هستند زیرا بسیاری از آنان هیچ کمکی دریافت نکرده‌اند. به‌ویژه، ۳.۹ میلیون نفر از جمله ۲.۸ میلیون کودک از سوء تغذیه شدید رنج می‌برند و برنامه‌های تغذیه‌ای WFP نیز به دلیل کمبود بودجه کاهش یافته است و این وضعیت مادران و کودکان را در معرض خطرات جدی قرار داده است.

وزارت اقتصاد افغانستان، کمک‌ های نقدی و برنامه‌ های تغذیه‌ای و فنی WFP را موثر ارزیابی کرده و می‌گوید این پروژه‌ها تأثیرات مثبتی بر زندگی مردم داشته‌اند. اما همچنان برخی خانواده‌ها از این کمک‌ ها بهره‌ مند نشده‌اند.

از دیدگاه اقتصادی، اگرچه کمک‌های کوتاه‌ مدت ضروری هستند، اما بازسازی بلندمدت افغانستان نیازمند ایجاد زیر ساخت‌ های پایدار و توسعه‌ی اقتصاد تولیدی است. کمک‌های خارجی هرچند در کوتاه‌ مدت کمک کننده است، اما برای پیشرفت‌ های بلندمدت باید سرمایه‌ گذاری در پروژه‌ های زیرساختی صورت گیرد.

افغانستان در یک مرحله بحرانی قرار دارد و زندگی میلیون‌ها نفر در خطر است. جامعه جهانی باید فوراً اقدام کند تا از وخامت بیشتر اوضاع جلوگیری شود و کمک‌ها به افرادی که بیشترین نیاز را دارند، ارائه شود.