در دو سال گذشته، روند جمع آوری گدا در سراسر افغانستان جریان داشته که تا کنون شمار آن به ۶۲ هزار نفر رسیده است. بیشترین تعداد آن ها در کابل و شمار کمتری در ولایت نیمروز ثبت شدهاند. از میان افراد ثبتشده، ۲۷ هزار و ۷۱۵ نفر مستحق شناخته شدهاند، ۳۱ هزار و ۱۲۶ نفر گدایان حرفهای هستند و بقیه شامل کودکان بی سرپرست و افراد معتاد به مواد مخدر میباشند. کودکان بی سرپرست به مراکز نگهداری وزارت کار و امور اجتماعی معرفی شده اند تا برای آموزش و پرورش آنها زمینه فراهم شود.
وجود این تعداد زیاد گدا در کشور به عنوان یک مشکل جدی اجتماعی نمایان میشود که نیاز به راه حل های فوری دارد. به دلیل فقر و نبود فرصت های شغلی، بسیاری از افغان ها مجبور به مهاجرت به ایران و کشورهای اروپایی برای تأمین معیشت خانواده هایشان شده اند، اما متأسفانه در مسیر جان خود را از دست میدهند. برای حل دائمی این مشکل، لازم است حکومت سرپرست به طور فوری اقداماتی برای ایجاد فرصت های شغلی و فراهم سازی زمینه کار انجام دهد.
برنامه های آموزش حرفهای و ایجاد فرصت های کاری برای توانمندسازی گداها ضروری است تا مسیر خودکفایی و بهبود زندگی آن ها فراهم شود. این اقدامات نه تنها برای حل مشکل گداها، بلکه برای استحکام ثبات اجتماعی نیز اهمیت دارد. گزارش شاخص جهانی فقر چند بعدی نیز وضعیت بحرانی را روشن ساخته و نشان میدهد که در افغانستان ۷۰ درصد کودکان و ۶۴.۹ درصد کل جمعیت در فقر زندگی میکنند. از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳، ۵.۳ میلیون نفر دیگر نیز به وضعیت فقر گرفتار شدهاند که مشکلات آموزش و سوء تغذیه از عوامل مهم آن به شمار می آیند. برای حل این مشکل، توسعه فرصتهای شغلی و دسترسی به خدمات اجتماعی ضروری است تا زمینه زندگی باعزت برای افغانها فراهم شده و از تکرار بحران جلوگیری شود.